Poedersuiker

Ik kijk op mijn kalender en zie 23 september 2009. Wat me door het hoofd flitst: voor velen zit de eerste schoolmaand erop, voor anderen neemt het academiejaar pas zijn aanvang, Aalter kermis zal het dit jaar zonder mij moeten stellen, wat vooral jammer is voor de oliebollen met poedersuiker (en voor de kip die ik hier in grote mate binnenwerk…om dan tenminste 1 cliché te bevestigen) maar wat ik vooral besef: al een maand voorbij, zeg, en nog maar 11 maanden te gaan, toch wel een beetje een triestig, niet? Maar misschien nog triestiger – wat ben ik toch een wener, niet?( een woordje dat ik hier opgepikt heb en best wel te pruimen vind) – is dat ik jullie, o nee absoluut niet vergeten ben - trouwens bedankt voor de SMS-jes, facebook berichtjes en mailtjes waardoor ik een beetje in jullie leven mag meeleven. Ik wacht nog steeds op post van mijn penvrienden… - maar jullie toch een beetje in het duister aan het laten ben over mijn laten en doen….

Er is zijn echter wel een aantal verzachtende omstandigheden: het traagwerkende internet, de al mijn tijd opslorpende toeristen maar vooral mezelf… zoveel indrukken, emoties, inspanningen, avonturen, belevingen… dat ik niet goed weet waar ik kan of moet beginnen om, al is het maar ietsiepietsie deeltje, over te brengen… Maar toch, hoe gering ook, een kleine poging.

Maar vergeet ook niet om van jullie te laten horen!

Abrazo
Eef