Naar de mis...

Geloof het of niet, maar ik ben hier inderdaad naar de mis geweest. Niet dat ik ineens het licht heb gezien wat geloven betreft, hoor en dat is zeker niet het geval nadat ik de mis heb bij gewoond.
Waarom ik dan toch naar de mis ben gegaan? Wel, zoals de meesten onder jullie wel weten, woon ik gedurende mijn verblijf in San Jose bij een Ticaanse familie. Jammer genoeg is hier niet alles rozengeur en manenschijn en was er vorige week verdrietig nieuws: de grootmoeder van mijn mama Tica hier is overleden en dat was - en is nog steeds - een grote bron van verdriet voor mijn mam Tica. De traditie hier is echter een klein beetje anders dan bij ons: na de dood van een persoon wordt er negen dagen lang elke dag naar de kerk gegaan en op de laatste dag is er een soort van 'koffietafel'. Justine - het andere Belgische meisje dat ook in mijn gezin woont -en ik waren uitgenodigd en uit beleefdheid, konden we daar natuurlijk niet nee tegen zeggen.
De mis zelf was best wel hectisch, wat waarschijnlijk met het zeer luide onweer te maken had waardoor niemand eigenlijk een woord kon begrijpen van wat de priester te vertellen had. Hoe dan ook, het was een aparte ervaring...
Ook de koffietafel was iets speciaals: een aantal mensen hadden een paar lekker gebakjes gemaakt en Laura zelf - mijn gastmoeder - had een speciaal gerecht gemaakt, verpakt in banenenbladeren, wat haar een hele dag koken had gekost. Maar dat is het zeker waard volgens mij want het was echt zo rico.
Dat hebben we dan ook weeral gehad.

Pura vida¡