Vergeetkousen

Zelfs als de toeristen allang hun eigen weg zijn gegaan, kunnen ze je soms toch nog blijven achtervolgen... bijvoorbeeld door zowel hun wanten maar vooral ook hun kredietkaart achter te laten in la camioneta (inderdaad, zo groot is onze auto dat hij hier als camioneta wordt bestempeld. Nu moet ik misschien wel efkes vermelden dat alles wat hier een bak heeft vanachter onder die gemeenschappelijke noemer valt). Met de wetenschap dat de 2 meisjes die kaart eigenlijk wel dringend nodig hadden (op zwart zaad zitten is nu eenmaal niet zo leuk als je op reis bent), lieten we ons goed hart nog maar eens spreken en werd de kaart door ons persoonlijk bezorgd.

En nu we daar toch waren, konden we toch maar beter even de omgeving verkennen. En zo voerde de tocht ons naar Ozogoche, waarachtig in het hol van Pluto wat het natuurlijk des te mysterieuzer en fabelachtiger maakt. Wat er daar nu zo precies te vinden is? Wel, als mariene bioloog, een aartje naar mijn vaartje, want er liggen daar 2 prachtige uitgestrekte meren tussen de bergen ingeplant. Maar wat dit bijna godvergeten plaatsje echt zo speciaal maakt, is de komst van honderden zoniet duizenden vogels die allemaal terzeldertijd een kamikaze vlucht uitvoeren rond 21 september. Althans, dat is wat ze me hebben verteld of misschien zelfs wijsgemaakt, naief als ik soms nog ben. Hoe dan ook, wij waren er net iets vroeg om dit fenomeen waar te nemen, maar waren alsnog zeer sterk onder de indruk van de eenzame vogel die toch ook wel een reusachtig duikvlucht nam en van de – nogmaals – o zo prachtig zonsondergang die zalig met de kleuren van het water speelde.

Jammer genoeg eindigde de avond/nacht een beetje in mineur... Want ‘ s nacht besloot mijn immer lieve maag immers om eventjes een uitje te nemen: het vleesje dat ik onderweg had gegeten was me blijkbaar, althans zeer lekker, niet zo goed bevallen. Gevolg: een kleine voedselvergiftiging opgelopen. Doodgaan, mannen… of toch bijna…. Ik begon zelfs een beetje te ijlen, geloof ik, want ik droomde zelfs dat ik thuis wakker werd. Stel je dat voor, nu al….

Abrazo

Eef